ຖຽງນານ້ອຍຄອຍຮັກ

ບົດກອນ:

                  "ຖຽງນານ້ອຍຄອຍຮັກ"

ແມ້ງເມື່ອມານັ່ງຈ້ອງ      ເຢືອນຢ່ອງຢາມນາ

ກ້າປັກດຳຊຳລົງ             ປົ່ງໃບແປງປີ້ນ

ຜືນດິນຂຽວສະອຸ້ມ        ສີອຸມທຸມທົ່ວທົ່ງ

ດ້າມດັ່ງດອນດ່ານຫຍ້າ -  ຄາເຂັ້ມແຂ່ງສີ

ລົມວີ່ວອນວາດເຕື້ອງ      ຕອງໄຜ່ພົງພາງ

ນາງພາໃຈລະບົມ          ຂົ່ມຂືນຄອຍອ້າຍ

ຜູ້ລາໄລໄກບ້ານ             ຫຼາຍພັນສາບໍ່ຕ່າວ

ຖຽງນາຊຶມໂສກເສົ້າ       ຄອຍເຈົ້າເປົ່າດາຍ 

ຢາກໃຫ້ຊາຍເບິ່ງກ້າ        ນາເກົ່າເຮົາດຳ

ພໍແຕ່ຊຳລົງດິນ               ປິ່ນເບີຍໃບສີ້ວ

ມອງທັດທິວແຖວກໍ້າ        ທົ່ງນາຄຳງາມຍິ່ງ

ທຸກໆສິ່ງກໍດັ່ງດ້າມ          ສະເໝີພ້ອມພ່ຳກັນ

ພໍເມື່ອ ແນມນ່ານຟ້າ        ມວນເມກເມຄາ

ສາລິກາແຊວແຊວ           ແອ່ວໂບຍບິນຟ້າ

ບາງຄູ່ພືປີກອ້າ                ບິນໄກມາມໍ່

ບາງຄູ່ກໍຈອບຈ້ອງ           ງອຍກ້ອງຮົ່ມໄຮ

ຄຶດຢາກອາຍນົກນ້ອຍ        ຄອຍຄູ່ຄຽງສອງ

ທັງປອງດອງຫວນຫອມ      ຮັກແພງພຽນພ້ອມ

ຖະໜອມແຮງຊູຊວ້ານ       ສານຮັງເຮືອນຢູ່

ຄູ່ຄຽງກັນກໍ່ສ້າງ                 ເມືອງບ້ານບ່ອນອາໄສ

ຍັງແຕ່ບາບ່າວອ້າຍ            ໄກຖິ່ນດິນແດນ

ບໍ່ຫວງແຫນຫອມຮັກ       ປັກໃຈຄືກ້າ

ຮອດວັນໝາຍມາມ້ອຍ       ຄອຍແລ້ວຄອຍມິດມີ່

ຄືຈຸດຈີ່ຢູ່ຖ້ຳ                      ຄຳຕອບຕ້ານກໍບໍ່ມີ

 

ຮູ້ຫຼືໄປ່? ນາງນາດນ້ອງ     ຄອງພີ່ຄົນໄຄ

ຣຶໄທທົນທໍລະມານ         ນັບວັນຈາງຈ້ອຍ

ຖຽງນາຊອຍວອຍເສົ້າ     ເຫງົາລະທົມຂົມຂື່ນ

ທຸກວັນຄືນຄ່ຳເຊົ້າ           ຄອຍເຈົ້າຕ່າວຄອນ ອ້າຍເອີຍ

-----------------------------------------

  06. ສິງຫາ.2017

ການຕັດສິນໃຈ ບົດຄວາມຈາກສາຍຝົນ

“ກ້າທີ່ຈະຕັດສິນໃຈ”

#ບົດຄວາມຈາກສາຍຝົນ

ເວລາທີ່ຝົນກຳລັງຈະຕົກ

ເຮົາມັກຄິດລັ່ງເລຢູ່ໃນໃຈວ່າ:

ເຮົາຈະອົດທົນລໍຖ້າຢູ່ບ່ອນນີ້

ຫຼືຈະຟ້າວອອກໄປຕັ້ງແຕ່ຕອນນີ້ດີ

ບໍ່ພໍຊິໄດ້ຄິດໄປຮອດທາງໃດ 

ບໍ່ທັນໄດ້ຕັດສິນໃດໆ 

ຝົນກໍຕົກລົງມາແລ້ວ 

ແຖມບາງເທື່ອຍັງເປັນຝົນຫ່າໃຫຍ່ດ້ວຍຊ້ຳ

ເຫດການນີ້ ພາໃຫ້ຫວນຄິດເຖິງສະໄໝຮຽນ

ນັກສຶກສາຫຼາຍຄົນຢືນລຽນກັນຢູ່ໜ້າຫ້ອງ

ຈ້ອງເບິ່ງສາຍຝົນທີ່ຫຼົ່ນລົງຈາກຟ້າ

ແລ້ວໄຫຼໄປຕາມພູມພື້ນດິນທີ່ໂນນ ແລະຄ້ອຍ... 

ບາງເທື່ອເວລາກໍເລີຍໄປຈົນຄ່ຳ ຝົນກໍຍັງບໍ່ເຊົາຕົກ.

ຂ້ອຍໃນເມື່ອກ່ອນກໍຢືນຢູ່ລໍຖ້າຈົນກວ່າຝົນຈະຢຸດຕົກ

ອາດຈະເປັນຍ້ອນມີເວລາຫຼາຍພໍທີ່ຈະລໍຖ້າ

ເຖິງແມ່ນຈະຕ້ອງລໍຖ້າຫຼາຍຊົ່ວໂມງກໍຕາມ

ແຕ່ມາຕອນນີ້ ເວລາຝົນຕົກຍາມໃດ

ຂ້ອຍມັກຈະເລືອກຕາກຝົນອອກໄປທຸກເທື່ອ

ເພາະບໍ່ຢາກນັ່ງຖ້າໃຫ້ເສຍເວລາ

ເຖິງຈະເຈັບປວດເປັນໄຂ້ເພາະຕາກຝົນແດ່ກໍຕາມ

ແຕ່ບາງເທື່ອ ກໍເຮັດໃຫ້ບໍ່ໜ້າເບື່ອຄືກັບການລໍຄອຍ

ຂ້ອຍຄິດວ່າ:

“ຍອມປຽກແຕ່ພຽງຊົ່ວຄາວ

ດີກວ່າຕ້ອງທົນລໍ

ບໍ່ຮູ້ວ່າຝົນຈະຢຸດຍາມໃດ”

ດັ່ງນັ້ນ, ຊິໃຫ້ລໍຝົນຢຸດຢ່າງດຽວບໍ່ໄຫວ

ເຮົາຕ້ອງກ້າທີ່ຈະຕັດສິນໃຈນຳ

#ເມື່ອມາຄິດເບິ່ງແລ້ວ

ການລໍຖ້າຝົນຢຸດຕົກ

ກໍຄືຖ້າຄົນບໍ່ມີໃຈ

ໂດຍບໍ່ຮູ້ວ່າຍາມໃດເຂົາຈະກັບມາຫາເຮົາ

ເຈົ້າອາດຈະບໍ່ມີຄຸນຄ່າພໍໃຫ້ເຂົາເຫັນ

ແຕ່ເຈົ້າກໍອາດຈະມີຄ່າພໍໃຫ້ຄົນອື່ນຮັກ

ໃນລະຫວ່າງທີ່ນັ່ງທົບທວນ ແລະ ລໍຖ້າ

ເຈົ້າຕ້ອງກ້າທີ່ຈະຕັດສິນໃຈ

ກ້າທີ່ຈະຍ່າງຜ່າຄວາມປວດລ້າວ

“    ມັນຈະເຈັບແຕ່ພຽງຊົ່ວຄາວ

       ດີກວ່າທົນເຈັບຈົນບໍ່ຮູ້ວ່າ

   ມື້ໃດເຂົາຈະເຫັນຄ່າໃນຕົວເຮົາ  ”