"ຄຳຄໍ-ຄຳຄົນ"

ຊື່ວ່າແນວຄວາມເວົ້າ .  .  .  .  ຂອງຄົນມັນເກີນງ່າຍ
ໄດ້ເທິງຫງາຍແລະຂວໍ້າ .  .  . ຄຳເວົ້າບໍ່ຢູ່ຄວາມ

ຄຳຄ່າຄູນຄູ່ສ້ອຍ  .  .  .  .  .   ງອຍຄ່ອງແຂວນຄໍ
ກໍຍັງມີແປງປອມ  .  .  .  .  .  ຫລໍ່ຫຼອມມາລໍ້
ຊ່າງສໍພໍປະພັນໄດ້  .  .  .  .  . ຂັດໃສສີສະຫງ່າ
ຫຼອກລວງຕາຕື່ມໃຫ້  .  .  .  . ຄົນໄດ້ຊື່ນຊົມ

ຄຳຄ່າຄົມຮູບເນື້ອ  .  .  .  .  .   ຄົນເຫີ່ຫຼົງໄຫຼ
ພາບປະຈິດປະໂລມໃຈ  .  .  .  . ຊ່າງເຈຍລະໄນຍ້ອມ
ຄ້ອມຄ້າຍຄືຄຳແທ້  .  .  .  .  .  ແລດູບໍ່ມີຕ່າງ
ເພິ່ນຍັງຊ່າງເຮັດໄດ້  .  .  .  .   ບໍ່ກົວຮ້າຍບາບກຳ

ດັ່ງດຽວ...
ພຽງແຄ່ຄຳເອີ່ຍເວົ້າ  .  .  .  .  . ລົມເລົ່າຖະແຫຼງໄຂ
ຫົວບໍ່ໃສໃຈຈິງ  .  .  .  .  .  .  .  ສັດຈະຈາງຈົມໄຮ້
ຫົວບໍ່ໃສໄຂຄວາມຖ້ອຍ  .  .  .   ພອຍແປປີ້ນປ່ຽນ
ໃຈບິບຽນບ່ຽງບ້ຽວ  .  .  .  .  .  ຄຳລ້ຽວຄົດງໍ

ພໍຊິມາຄິດງໍ້  .  .  .  .  .  .  .  .  ຫງຳງຶດງົມງວາຍ ສັນໃດ?
ໃຈບໍ່ຄີຄາຍຄວນ  .  .  .  .  .  .  . ຄິດຄຳນຶງຄະນິງພໍ້
ເອົາພໍລວງເລີຍຫຼິ້ນ  .  .  .  .  .   ພາທີອ້ອຍອິ່ນ
ຄຳເວົ້າຫວານແປດປ້ຽວ  .  .  .   ຊິທຽວງໍ້ງຶດນຳ ຊັ້ນບໍ?

ບົດກອນຄິດຮອດເພື່ອນເກົ່າ

ຝາກເຖິງໝູ່ທຸກຄົນ ມ.7 ຮຸ່ນທີ່ VI ມ.ສ ພູຄຳ, ເມືອງວິລະບູລີ, ແຂວງສະຫວັນນະເຂດ

     ບົົົດກະວີ: “ຄິດຮອດເພື່ອນເກົົ່າ”

ວັນເວລາພາຫ່າງຮ້າງ       ໄກຕ່າງທາງເດີນ
ພາເຮົາເຫີນຮາມໄກ         ເພື່ອນແພງຄາວຄັ້ງ
ເພື່ອນນັ່ງຮຽນໃນຫ້ອງ     ສາມັນຊັ້ນຊື່
ຮອດມື້ເສັງສອບຊັ້ນ        ມ.7 ນັ້ນກໍຈາກຈອນ

ຫຼາຍຄົນກໍຕ່າງຕັ້ງ            ຫວັງໃຝ່ຝັນຫາ
ອາຊີບວີຊາການ              ທີ່ປຸນປອງໄວ້
ຈຶ່ງໄດ້ຈຳໃຈຍ້າຍ             ໄປຄົນລະບ່ອນ
ບໍ່ແມ່ນຮົນຮີບຮ້ອນ        ຫວັງຮ້າງຫ່າງລາ

ເຖິງຈະເຢືອນຢູ່ຢັ້ງ            ເຮົາຫ່າງໄກເກີນ
ເຖິງຈະຈອນເນີນນານ       ຄໍ່າຄືນມິເຫັນໜ້າ
ຂໍສັນຍາຈາເວົ້າ                 ຄຳວ່າເຮົາຍັງມີຢູ່
ຄຳວ່າໝູ່ເພື່ອນນັ້ນ            ຍັງແຟ້ນແກ່ນກັນ

ເວລາມັນຫາກຍ້າຍ            ແປປ່ຽນແປງໄປ
ພຽງເພື່ອເປັນໄປຕາມ         ກົດເກນວາງໄວ້
ແຕ່ຣຶໄທຮຽມນີ້                  ຍັງມີພຽງເພື່ອນ
ການເວລາເລື່ອນແລ້ວ         ກໍຍັງແຄ້ວຄິດເຖິງ

ທຸກວັນຄືນຄ່ຳຄ້ອຍ            ໃຈຫຼ່ອຍລອຍຫາ
ຄະນິງເຖິງສະຫາຍ             ເພື່ອນໃນຄາວນັ້ນ
ຄືນວັນປານເປັນບ້າ            ຄະນິງຫາຮຸມຮຸ່ມ
ຄິດຮອດຊຸມເພື່ອນຂ້ອຍ    ຄາວນ້ອຍນັ່ງຮຽນ  ແທ້ເດ